Discretiva

  curaverimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cūrāverimus prima pluralis perfectum activa coniunctivus cūrō (cūrāre)
cūrāverimus prima pluralis futurum exactum activa indicativus cūrō (cūrāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kuːraːˈwerimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·ve·ri·mus — morphologica: curav-erimus

Loci

+/-
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Haec cum ita curaverimus, tum et omne genus pabuli praeparabimus, dabimusque operam, ne penuria cibi macrescat pecus. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber sextus. Caput III. [1]  — curaverimus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: curaverimus.