Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kurˈrendus/(classice)
Syllabificatio phonetica: cur·ren·dus — morphologica: curr-end-us

Notatio

+/-
Latine: currō (currere)

Gerundivum

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
currendus
passiva gerundivum­ nominativo currō (currere)

Declinatio

+/-
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. currendus currenda currendum nom. currendī currendae currenda
gen. currendī currendae currendī gen. currendōrum currendārum currendōrum
dat. currendō currendae currendō dat. currendīs currendīs currendīs
acc. currendum currendam currendum acc. currendōs currendās currenda
abl. currendō currendā currendō abl. currendīs currendīs currendīs
voc. currende currenda currendum voc. currendī currendae currenda

Loci

+/-
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Etsi est adhuc gemitus, tribulatio, tentatio; sperate transitura omnia, et illum venturum diem quo sine defectu laudabimus. Ecce iste psalmus, quoniam manifestus est, currendus est nobis. —Enarrationes in Psalmos Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Enarrationes in Psalmos. (Universitas Turicensis): In psalmum CXLVIII Enarratio, p. 2. — currendus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: currendus.