Discretiva

  cygno dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
cygnō casus dativus singularis substantivi cygnus
cygnō casus ablativus singularis substantivi cygnus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈkyg.noː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cyg·nō — morphologica: cygn-o

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Induit formas quotiens minores
ipse qui caelum nebulasque ducit!
candidas ales modo movit alas,
dulcior vocem moriente cygno;
fronte nunc torva petulans iuvencus
virginum stravit sua terga ludo,
perque fraternos, nova regna, fluctus
ungula lentos imitante remos
pectore adverso domuit profundum,
pro sua vector timidus rapina. —Phaedra Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Phaedra. (Bibliotheca Augustana):  Tomus / Liber 2. Chorus primus, versus 303 — cygno
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: cygno.