cygnus

Latine

Cygnus natans

Appellatio pronuntiatusque

cygnus

API: /ˈkyg.nus/, [ˈkʏŋ.nus]

(classice)

Syllabificatio phonetica: cyg·nus — morphologica: cygn-us

Formae aliae

• cycnus

Notatio

← Graeca Antiqua: κύκνος (kýknos)

Nomen substantivum

cygn|us, -ī masc.

1. Avis candida, anseris similis sed maior, lacus et flumina incolens.
2. Genus avium sub familia Anatidarum, cuius species typica Cygnus olor.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	cygnus	cygnī	I
gen.	cygnī	cygnōrum	II
dat.	cygnō	cygnīs	III
acc.	cygnum	cygnōs	IV
abl.	cygnō	cygnīs	VI
voc.	cygne	cygnī	V

Dictiones collatae

Synonyma

• olor, olōris

Dictiones derivatae

• cygnēus

Translationes

Avis aquatica	dilatare ▼

Avis aquatica	collabi ▲

Anglice: swan (en) Dacoromane: lebădă (ro) f Esperantice: cigno (eo) Germanice: Schwan (de) m Graeca Antiqua: κύκνος m ‎(kýknos) Hispanice: cisne (es) n Italice: cigno (it) m Islandice: álft (is) f, svanur (is) m Lusitane: cisne (pt) m Ucrainice: лебідь (uk) m ‎(lebidʹ)

Loci

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Cygnus autem a canendo est appellatus, eo quod carminis dulcedinem modulatis vocibus fundit. Ideo autem suaviter eum canere, quia collum longum et inflexum habet, et necesse est eluctantem vocem per longum et flexuosum iter varias reddere modulationes. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis