Discretiva

  cygnorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
cygnōrum casus genitivus pluralis substantivi cygnus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kygˈnoːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: cyg·nō·rum — morphologica: cygn-orum

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Diomedias aves a sociis Diomedis appellatas, quos ferunt fabulae in easdem volucres fuisse conversos; forma fulicae similes, magnitudine cygnorum, colore candido, duris et grandibus rostris. Sunt autem circa Apuliam in insula Diomedia inter scopulos litorum et saxa volitantes; iudicant inter suos et advenas. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XII. De avibus. Caput VII. [28] — cygnorum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: cygnorum.