deletor
Latine +/-
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /deːˈleːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·lē·tor — morphologica: dele-tor
Notatio +/-
Nomen substantivum +/-
dēlē|tor, -tōris masc.
- Qui delet.
Declinatio +/-
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | dēlētor | dēlētōrēs | I |
gen. | dēlētōris | dēlētōrum | II |
dat. | dēlētōrī | dēlētōribus | III |
acc. | dēlētōrem | dēlētōrēs | IV |
abl. | dēlētōre | dēlētōribus | VI |
voc. | dēlētor | dēlētōrēs | V |
Dictiones collatae +/-
Translationes +/-
Qui delet
|
Discretiva
deletor dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dēlētor | secunda singularis | futurum | passiva | imperativus | dēleō |
dēlētor | tertia singularis | futurum | passiva | imperativus | dēleō |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /deːˈleːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·lē·tor — morphologica: del-etor