demonstrandum
Discretiva
|
demonstrandum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| dēmōnstrandum | —
|
—
|
activa | gerundium | accusativo | dēmōnstrō (dēmōnstrāre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dēmōnstrandum | casus accusativus singularis · genus masculinum | gerundivi dēmōnstrandus |
| dēmōnstrandum | casus nominativus singularis · genus neutrum | gerundivi dēmōnstrandus |
| dēmōnstrandum | casus accusativus singularis · genus neutrum | gerundivi dēmōnstrandus |
| dēmōnstrandum | casus vocativus singularis · genus neutrum | gerundivi dēmōnstrandus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /deːmoːnsˈtrandum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·mōns·tran·dum — morphologica: de-monstr-and-um
