demonstrant
Discretiva
demonstrant dictio est in variis linguis: |
- Batave: demonstrant
- Bohemice: demonstrant
- Dacoromane: demonstrant
- Danice: demonstrant
- Norvegice: demonstrant
- Polonice: demonstrant
- Suecice: demonstrant
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dēmōnstrant | tertia pluralis | praesens | activa | indicativus | dēmōnstrō (dēmōnstrāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /deːˈmoːnstrant/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·mōns·trant — morphologica: de-monstr-ant
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 80, [216] — demonstrant
- ↑ Vicicitatio: demonstrant.