demonstrarentur

Discretiva

demonstrarentur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dēmōnstrārentur	tertia singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	dēmōnstrō (dēmōnstrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːmoːn.straːˈren.tur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·mōn·strā·ren·tur — morphologica: de-monstr-arentur

Loci

Isidorus Hispalensis 560-636

Nicolaus Copernicus 1473–1543

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Scorpium quoque et Sagittarium propter fulgura mensis ipsius appellaverunt. Sagittarius vir equinis cruribus deformatus, cuius sagittam et arcum adiungunt, ut ex eo mensis ipsius fulmina demonstrarentur. Unde et sagittarius est vocatus. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis

Latinitas nova

saec. XVI.  (1543 p.C.n.)

• Porro cum hactenus repertas sint rectas lineas, quas tres quas I.s. quae dodrantem unius subtendit: quibus intervallis possit aliquis canona exactissima ratione texere. Attamen si per gradus ascendere, & alium alii coniungere, vel per semisses, vel alio modo, de subtensis earum partium non immerito dubitabit. Quoniam graphicas rationes quibus demonstrarentur nobis deficiunt. —De revolutionibus orbium coelestium Nicolai Copernici