Latine +/-

 
Dentes in ore.

Appellatio pronuntiatusque +/-

dens, dentis

dens API: /deːns ˈdentis/(classice)
 API: /denz ˈdentis/(ecclesiastice)

Notatio +/-

← Protindeuropaee *H₁dent-

Nomen substantivum +/-

dēns, dentis masc.

  1. Ossea pars corporis quae in maxilla fertur, ad cibum masticandum adhibita.

Declinatio +/-

m. sing. plur.
nom. dēns dentēs I
gen. dentis dentium II
dat. dentī dentibus III
acc. dentem dentēs IV
abl. dente dentibus VI
voc. dēns dentēs V

Progenies +/-

Translationes +/-