diş

Turcice

dişler

Appellatio pronuntiatusque

diş

API: /diʃ/

Syllabificatio phonetica: diş

Nomen substantivum

diş

1. dens

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	diş	dişler
acc.	dişi	dişleri
dat.	dişe	dişlere
loc.	dişte	dişlerde
abl.	dişten	dişlerden

Dictiones derivatae

• dişçi
• dişli
• dişlik
• dişsiz

Dictiones collatae

• azı dişi
• diş doktoru
• diş hekimi
• diş teli
• köpek dişi
• yirmilik diş