dilata
Discretiva
dilata dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-dīlāta
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dīlāta | casus nominativus singularis · genus femininum | participii dīlātus |
dīlāta | casus vocativus singularis · genus femininum | participii dīlātus |
dīlāta | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii dīlātus |
dīlāta | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii dīlātus |
dīlāta | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii dīlātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /diːˈlaːta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·ta — morphologica: di-lat-a
dīlātā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dīlātā | secunda singularis | praesens | activa | imperativus | dīlātō (dīlātāre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dīlātā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii dīlātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /diːˈlaːtaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā — morphologica: di-lat-a
dilata
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dilata | tertia singularis | imperfectum | activa | indicativus | dilata |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /dilaˈta/ - Syllabificatio phonetica: di·la·ta — morphologica: dilat-a
dilata
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dilata | tertia singularis | perfectum | activa | indicativus | dilater |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: [dilaˈta] - Syllabificatio phonetica: di·la·ta — morphologica: di-lat-a
dilata
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dilata | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | dilatare |
dilata | secunda singularis | praesens | activa | imperativus | dilatare |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dilata | forma singularis · genus femininum | adiectivi dilato |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /diˈlata/ - Syllabificatio phonetica: di·la·ta — morphologica: dilat-a
dilata
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dilata | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | dilatar |
dilata | secunda singularis | praesens | affirmativa | imperativus | dilatar |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: [dɨˈłatɜ] (Lusitane) - Syllabificatio phonetica: di·la·ta — morphologica: di-lat-a
Loci
+/-Titus Livius -58/+17 | P. Ovidius Naso -42…+18 | Lucius Annaeus Seneca -3/+65 | Petronius Arbiter ca. 14-66 | Decimus Iunius Iuvenalis 100-128 |
Franciscus Petrarca 1304-1374 |
|||||||||||||||||||
antiq. | class. | class. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Debebatur omnium consensu consuli triumphus, sed dilata res est tribuno de lege agente; id antiquius consuli fuit. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
- Dumque ibi perluitur solita Titania lympha,
- ecce nepos Cadmi dilata parte laborum
- per nemus ignotum non certis passibus errans
- pervenit in lucum: sic illum fata ferebant. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [3][2]
- Itaque agenda est contra se causa absentis et in suspenso ira retinenda; potest enim poena dilata exigi, non potest exacta revocari. —De ira Senecae [4][2]
- Non est dilata fallacia, sed ad latus navigii furtim processimus capitaque cum superciliis denudanda tonsori praebuimus. —Satyricon T. Petronii Arbitri [5][2]
Latinitas postclassica
+/-
- hi sunt qui trepidant et ad omnia fulgura pallent,
- cum tonat, exanimes primo quoque murmure caeli,
- non quasi fortuitus nec ventorum rabie sed
- iratus cadat in terras et iudicet ignis.
- illa nihil nocuit, cura graviore timetur
- proxima tempestas velut hoc dilata sereno. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [6][2]
Latinitas humanistica
+/-
- Neve diu dilata nimis spes vestra putetur?
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber III, caput 10, [2] — dilata
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: dilata.
- ↑ 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, Actaeon, versus 174 — dilata
- ↑ 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (Universitas Turicensis): Tomus / Liber 2. 22, versus [4] — dilata
- ↑ 5.0 5.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CIII. — dilata
- ↑ 6.0 6.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XIII, versus 228 — dilata
- ↑ 7.0 7.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Africa. (Universitas Turicensis): § 7.: [720] — dilata