dilatat
Discretiva
|
dilatat dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-dīlātat
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| dīlātat | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | dīlātō (dīlātāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /diːˈlaːtat/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tat — morphologica: di-lat-at
dilatat
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| dilatat | —
|
perfectum | —
|
participium | dilata |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /dilaˈtat/ - Syllabificatio phonetica: di·la·tat — morphologica: di-lat-at
Loci
+/-| Lucius Annaeus Seneca -3/+65 | Aulus Cornelius Celsus 30 | Hildegardis Bingensis 1098-1179 |
Franciscus Petrarca 1304-1374 |
Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
|||||||||||||||||||
| antiq. | class. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Quantum potes itaque, ipse te cohortare, Lucili, contra metum mortis: hic est qui nos humiles facit; hic est qui uitam ipsam, cui parcit, inquietat ac perdit; hic omnia ista dilatat, terrarum motus et fulmina. —Naturales quaestiones Senecae [1][2]
- strangulatque hominem, maxime austro aut euro flante; fereque mollis est, raro dura, eaque magis spiritum impedit et nares dilatat; quae fere καρκινώδης est; itaque attingi non debet. —De Medicina Celsi [3][2]
Latinitas mediaevalis
+/-
- Quidam vero ad caput cancri, quod a signo capitis lupi exit, se extendit, quoniam a virtute virium scientiae exspiratio ad fiduciam quae a corporali tribulatione egreditur se dilatat, quia cum homo scienter et simpliciter ac cum munimine discretionis corpus suum castigat, peccata sua punita et purgata esse confidit. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [4][2]
Latinitas humanistica
+/-
- Hinc fortuna sevit, hinc blanditur, hinc iuventus effundit, hinc senectus contrahit, hinc morbi obsident, hinc minatur mors, hinc alienis et externis motibus quatimur, hinc intrinsecis et nostris superbia attollit, metus deicit, spes suspendit, cupiditas inflammat, gaudium dilatat, dolor angustat, livor inficit, gula solicitat, accedit ira preceps et — quotidianum ac blandum malum — adamantinos animos flexura luxuries. —Rerum memorandarum libri Petrarcae [5][2]
Latinitas nova
+/-
- Adiuvat iste sigillus Tabulam, quae nonus est, et mirum in modum dilatat ipsam, atque velut ad triplicis dimensionis differentias amplificat. —Ars reminescendi Triginta sigilli Sigillus sigillorum Iordani Bruni [6][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (Universitas Turicensis): Tomus / Liber VI. De Terrae motu. Caput 32, versus [9] — dilatat
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: dilatat.
- ↑ 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber sextus, VIII. [[2b] ] — dilatat
- ↑ 4.0 4.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Visio secunda, XXXVI — dilatat
- ↑ 5.0 5.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Rerum memorandarum libri. (Universitas Turicensis): Liber III. 84: [2] — dilatat
- ↑ 6.0 6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Ars reminescendi Triginta sigilli Sigillus sigillorum. (Universitas Turicensis): [11.] — dilatat