dilatationem
Discretiva
dilatationem dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dīlātātiōnem | casus accusativus singularis | substantivi dīlātātiō |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /diːlaːtaːtiˈoːnem/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·ti·ō·nem — morphologica: di-latation-em
Loci
+/-Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas nova
+/-
- Per ea quae diximus ad graphicae dilatationem: producta sunt famosissima nomina; quatenus ad eam quae in arte ista necessaria est varietatem maxime conducit, et quaedam principalia celebrioraque nomina illa quae tibi adiicienda sunt tanquam centurias sub umbra et ala triginta vexillorum reportes. —Ars memoriae Iordani Bruni [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Ars memoriae. (Universitas Turicensis): Tertia pars. Cap. III. — dilatationem
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dilatationem.