Discretiva

  dilatos dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
dīlātōs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii dīlātus

Appellatio +/-

 API: /diːˈlaːtoːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·lā·tōs — morphologica: di-lat-os

Loci +/-

Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica +/-

saec. XIV.

  • Vivo, sed indignans quod nos in tristia fatum
Secula dilatos peioribus intulit annis.
Aut prius aut multo decuit post tempore nasci;
Nam fuit et fortassis erit felicius evum;
In medium sordes. In nostrum turpia tempus
Confluxisse vides; gravium sentina malorum
Nos habet; ingenium, virtus et gloria mundo
Cesserunt regnumque tenent fortuna, voluptas,
Dedecus. Ingenti nisu nisi surgimus, actum est:
Ibimus in scopulos, torrente rotabimur atro,
Ossa rigens tellus et inania nomina bustum
Conteget exiguum; longo mox parta labore
Fama cadet, cinerum custos intercidet urna,
Aura feret cineres, attrito in marmore nomen
Vix leget acclinis concisum in frusta viator. —Epistolae metricae Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistolae metricae. (Universitas Turicensis): § 3. 33: [2] — dilatos
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dilatos.