diruerim

Discretiva

diruerim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīruerim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	dīruō (dīruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːˈru.erim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·ru·e·rim — morphologica: di-ru-erim