dirues

Discretiva

dirues dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīruēs	secunda singularis	futurum	activa	indicativus	dīruō (dīruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiːru.eːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·ru·ēs — morphologica: di-ru-es