diruistis

Discretiva

diruistis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīruistis	secunda pluralis	perfectum	activa	indicativus	dīruō (dīruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːruˈistis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·ru·is·tis — morphologica: di-ru-istis

Loci

Titus Livius -58…+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• At enim illa certe vestra sunt, Achaei, quod leges disciplinamque vetustissimam Lycurgi sustulistis, quod muros diruistis. Quae utraque ab iisdem obici qui possunt, cum muri Lacedaemonis non ab Lycurgo, sed paucos ante annos ad dissolvendam Lycurgi disciplinam exstructi sint? —Ab urbe condita Titi Livii