Discretiva

  diruite dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīruite secunda pluralis praesens activa imperativus dīruō (dīruere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /diːˈru.ite/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·ru·i·te — morphologica: di-ru-ite