diruitote

Discretiva

diruitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīruitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	dīruō (dīruere)

Appellatio pronuntiatusque

diːru.iˈtoːte/

Syllabificatio phonetica: dī·ru·i·tō·te — morphologica: di-ru-itote