Discretiva

  disturbare dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

disturbāre

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbāre secunda singularis praesens passiva imperativus disturbō
disturbāre
praesens activa infinitivus disturbō

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /disturˈbaːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·re — morphologica: dis-turb-are

disturbare

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbare
praesens activa infinitivus disturba substantiv.
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /disturˈbare/
Syllabificatio phonetica: dis·tur·ba·re — morphologica: dis-turb-are