disturbaturi
Discretiva
|
disturbaturi dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| disturbātūrī | casus genitivus singularis · genus masculinum | participii disturbātūrus |
| disturbātūrī | casus genitivus singularis · genus neutrum | participii disturbātūrus |
| disturbātūrī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii disturbātūrus |
| disturbātūrī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii disturbātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /disturbaːˈtuːriː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·tū·rī — morphologica: dis-turbat-ur-i
