disturbaturum
Discretiva
|
disturbaturum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| disturbātūrum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii disturbātūrus |
| disturbātūrum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii disturbātūrus |
| disturbātūrum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii disturbātūrus |
| disturbātūrum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii disturbātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /disturbaːˈtuːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·tū·rum — morphologica: dis-turbat-ur-um
