disturbes
Discretiva
disturbes dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-disturbēs
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
disturbēs | secunda singularis | praesens | activa | coniunctivus | disturbō (disturbāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /disˈturbeːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dis·tur·bēs — morphologica: dis-turb-es
disturbes
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
disturbes | secunda singularis | praesens | activa | indicativus | disturber |
disturbes | secunda singularis | praesens | activa | coniunctivus | disturber |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: [disˈtyʁb] - Syllabificatio phonetica: dis·turbes — morphologica: dis-turb-es