Discretiva

  disturbes dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

disturbēs

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbēs secunda singularis praesens activa coniunctivus disturbō (disturbāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /disˈturbeːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bēs — morphologica: dis-turb-es

disturbes

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbes secunda singularis praesens activa indicativus disturber
disturbes secunda singularis praesens activa coniunctivus disturber
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [disˈtyʁb]
Syllabificatio phonetica: dis·turbes — morphologica: dis-turb-es