Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /diːwiˈdendus/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·den·dus — morphologica: di-vid-end-us

Notatio

+/-
Latine: dīvidō (dīvidere)

Gerundivum

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
dīvidendus
passiva gerundivum­ nominativo dīvidō (dīvidere)

Declinatio

+/-
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. dīvidendus dīvidenda dīvidendum nom. dīvidendī dīvidendae dīvidenda
gen. dīvidendī dīvidendae dīvidendī gen. dīvidendōrum dīvidendārum dīvidendōrum
dat. dīvidendō dīvidendae dīvidendō dat. dīvidendīs dīvidendīs dīvidendīs
acc. dīvidendum dīvidendam dīvidendum acc. dīvidendōs dīvidendās dīvidenda
abl. dīvidendō dīvidendā dīvidendō abl. dīvidendīs dīvidendīs dīvidendīs
voc. dīvidende dīvidenda dīvidendum voc. dīvidendī dīvidendae dīvidenda

Loci

+/-
Vitruvius ca. -30/-22
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Etiamque contra interiores partes turrium dividendus est murus intervallis tam magnis, quam erunt turres, ut itinera sint interioribus partibus turrium contignata, neque ea ferro fixa; hostis enim si quam partem muri occupaverit, qui repugnabunt rescindent et, si celeriter administraverint, non patientur reliquas partes turrium murique hostem penetrare, nisi se voluerit praecipitare. —De architectura Vitruvii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber primus, 5. [4] — dividendus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dividendus.