divinus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /diːˈwiːnus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·vī·nus — morphologica: divin-us
Notatio
+/-Nomen adiectivum
+/-dīvīn|us, -a, -um
Declinatio
+/-| positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | dīvīnus | dīvīna | dīvīnum | nom. | dīvīnī | dīvīnae | dīvīna |
| gen. | dīvīnī | dīvīnae | dīvīnī | gen. | dīvīnōrum | dīvīnārum | dīvīnōrum |
| dat. | dīvīnō | dīvīnae | dīvīnō | dat. | dīvīnīs | dīvīnīs | dīvīnīs |
| acc. | dīvīnum | dīvīnam | dīvīnum | acc. | dīvīnōs | dīvīnās | dīvīna |
| abl. | dīvīnō | dīvīnā | dīvīnō | abl. | dīvīnīs | dīvīnīs | dīvīnīs |
| voc. | dīvīne | dīvīna | dīvīnum | voc. | dīvīnī | dīvīnae | dīvīna |
| divinus comparativus | dilatare ▼ |
|---|
| divinus comparativus | collabi ▲ |
|---|
| comparativus singularis | comparativus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | dīvīnior | dīvīnior | dīvīnius | nom. | dīvīniōrēs | dīvīniōrēs | dīvīniōra |
| gen. | dīvīniōris | dīvīniōris | dīvīniōris | gen. | dīvīniōrum | dīvīniōrum | dīvīniōrum |
| dat. | dīvīniōrī | dīvīniōrī | dīvīniōrī | dat. | dīvīniōribus | dīvīniōribus | dīvīniōribus |
| acc. | dīvīniōrem | dīvīniōrem | dīvīnius | acc. | dīvīniōrēs | dīvīniōrēs | dīvīniōra |
| abl. | dīvīniōre | dīvīniōre | dīvīniōre | abl. | dīvīniōribus | dīvīniōribus | dīvīniōribus |
| voc. | dīvīnior | dīvīnior | dīvīnius | voc. | dīvīniōrēs | dīvīniōrēs | dīvīniōra |
| divinus superlativus | dilatare ▼ |
|---|
| divinus superlativus | collabi ▲ |
|---|
| superlativus singularis | superlativus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | dīvīnissimus | dīvīnissima | dīvīnissimum | nom. | dīvīnissimī | dīvīnissimae | dīvīnissima |
| gen. | dīvīnissimī | dīvīnissimae | dīvīnissimī | gen. | dīvīnissimōrum | dīvīnissimārum | dīvīnissimōrum |
| dat. | dīvīnissimō | dīvīnissimae | dīvīnissimō | dat. | dīvīnissimīs | dīvīnissimīs | dīvīnissimīs |
| acc. | dīvīnissimum | dīvīnissimam | dīvīnissimum | acc. | dīvīnissimōs | dīvīnissimās | dīvīnissima |
| abl. | dīvīnissimō | dīvīnissimā | dīvīnissimō | abl. | dīvīnissimīs | dīvīnissimīs | dīvīnissimīs |
| voc. | dīvīnissime | dīvīnissima | dīvīnissimum | voc. | dīvīnissimī | dīvīnissimae | dīvīnissima |
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-Ad deos pertinens
|
Divinandi et praesentiendi vim habens
|
Nomen substantivum
+/-dīvīn|us, -i masc.
- Homo qui divinandi et praesentiendi vim habet.
Declinatio
+/-| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | dīvīnus | dīvīnī | I |
| gen. | dīvīnī | dīvīnōrum | II |
| dat. | dīvīnō | dīvīnīs | III |
| acc. | dīvīnum | dīvīnōs | IV |
| abl. | dīvīnō | dīvīnīs | VI |
| voc. | dīvīne | dīvīnī | V |