Discretiva

  dormisse dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

dormīsse +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dormīsse
perfectum activa infinitivus dormiō (dormīre)
Appellatio +/-
 API: /dorˈmiːsse/(classice)
Syllabificatio phonetica: dor·mīs·se — morphologica: dorm-isse
Formae aliae +/-

Francogallice +/-

dormisse +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dormisse prima singularis imperfectum activa coniunctivus dormir
Appellatio +/-
 API: [dɔʁˈmis]
Syllabificatio phonetica: dor·misse — morphologica: dorm-isse

Italice +/-

dormisse +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dormisse tertia singularis imperfectum activa coniunctivus dormire
Appellatio +/-
 API: /dorˈmisse/
Syllabificatio phonetica: dor·mis·se — morphologica: per-dorm-ise

Lusitane +/-

dormisse +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dormisse prima singularis imperfectum activa coniunctivus dormir
dormisse tertia singularis imperfectum activa coniunctivus dormir
Appellatio +/-
 API: [durˈmisɨ](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: dor·mis·se — morphologica: dorm-isse

Loci +/-

C. Plinius Secundus 23-79 Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

saec. I.

  • quam equidem et in Gnosio Epimenide simili modo accipio, puerum aestu et itinere fessum in specu septem et quinquaginta dormisse annis, rerum faciem mutationemque mirantem velut postero die experrectum, hinc pari numero dierum senio ingruente, ut tamen in septimum et quinquagesimum atque centesimum vitae duraret annum. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Latinitas postclassica +/-

saec. IV.

  • Iuxta civitatem dormisse si intelligatur, nulla quaestio est; si autem in civitate, mirum videtur quomodo potuerit illum titulum constituere. —Quaestiones in Heptateuchum Augustini [3][2]

Latinitas nova +/-

saec. XVI.

  • Item ubi nulla est motus apprehensio, neque temporis apprehensio est, ut patet in his, qui apud Sardos dormivisse dicuntur, qui cum post centenaria annorum evigilassent, non plus se dormisse existimabant quam ut pro more possumus existimare. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 53, [175] — dormisse
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: dormisse.
  3. 3.0 3.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Quaestiones in Heptateuchum (Universitas Turicensis). → PROOEMIUM. Caput LXXXV, p. [Ib. XXVIII, 19.] — dormisse
  4. 4.0 4.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati (Universitas Turicensis): Liber quartus. Cap. : De tempore. 32, 108 — dormisse