Discretiva

  dormivisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dormīvisse
perfectum activa infinitivus dormiō (dormīre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /dormiːˈwisse/(classice)
Syllabificatio phonetica: dor·mī·vis·se — morphologica: dormiv-isse
Formae aliae
+/-

Loci

+/-
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

+/-

saec. XVI.

  • Item ubi nulla est motus apprehensio, neque temporis apprehensio est, ut patet in his, qui apud Sardos dormivisse dicuntur, qui cum post centenaria annorum evigilassent, non plus se dormisse existimabant quam ut pro more possumus existimare. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati. (Universitas Turicensis): Liber quartus. Cap. : De tempore. 32, 108 — dormivisse
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dormivisse.