Discretiva

  dormisset dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dormīsset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus dormiō (dormīre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /dorˈmiːsset/(classice)
Syllabificatio phonetica: dor·mīs·set — morphologica: dorm-isset
Formae aliae +/-

Loci +/-

Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica +/-

saec. II.

sed quamquam in magnis opibus plumaque paterna
et segmentatis dormisset parvula cunis,
contempsit pelagus; famam contempserat olim,
cuius apud molles minima est iactura cathedras. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura VI, versus 89 — dormisset
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dormisset.