dubitamur

Discretiva

dubitamur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dubitāmur	prima pluralis	praesens	passiva	indicativus	dubitō (dubitāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /dubiˈtaːmur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: du·bi·tā·mur — morphologica: dubit-amur