dubitate
Discretiva
dubitate dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
dubitāte +/-
Proprietates grammaticales1 +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dubitāte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | dubitō (dubitāre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /dubiˈtaːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: du·bi·tā·te — morphologica: dubit-ate
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dubitāte | casus vocativus singularis · genus masculinum | participii dubitātus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /dubiˈtaːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: du·bi·tā·te — morphologica: dubitat-e