duodecies

Latine

XII
Cardinalis:	duodecim
Ordinalis:	duodecimus
Adverbium:	duodeciēs
Distributivus:	duodēnī
Proportionalis:	duodecuplus
Multiplicativus:	duodecimplex
Collectivus:	…
XI – XII – XIII

Appellatio pronuntiatusque

API: /du.oˈde.ki.eːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: du·o·de·ci·ēs — morphologica: duo-decies

Formae aliae

• duodeciēns

Notatio

← Latine: duodecim

Numerus adverbialis

duodeciēs

1. Duodecim vicibus.

Translationes

√ Duodecim vicibus	dilatare ▼

√ Duodecim vicibus	collabi ▲

Anglice: twelve times (en) Batave: twaalfmaal (nl) Germanice: zwölfmal (de) Graeca Antiqua: δωδεκάκις (grc) ‎(dōdekákis) Hungarice: tizenkétszer (hu) Ucrainice: дванадцять разів (uk) ‎(dvanadcjatʹ raziv)

Loci

P. Cornelius Tacitus 55–117

C. Suetonius Tranquillus ca. 70-150

antiq.

class.

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

• Thraseae Soranoque et Serviliae datur mortis arbitrium; Helvidius et Paconius Italia depelluntur; Montanus patri concessus est, praedicto ne in re publica haberetur. accusatoribus Eprio et Cossutiano quinquagies sestertium singulis, Ostorio duodecies et quaestoria insignia tribuuntur. —Annales P. Cornelii Taciti

saec. II.

• nam et invecta urbi Alexandrino triumpho regia gaza tantam copiam nummariae rei effecit, ut faenore deminuto plurimum agrorum pretiis accesserit, et postea, quotiens ex damnatorum bonis pecunia superflueret, usum eius gratuitum iis, qui cavere in duplum possent, ad certum tempus indulsit. senatorum censum ampliavit ac pro octingentorum milium summa duodecies sestertium taxavit supplevitque non habentibus. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli