Discretiva

  duplate dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

duplāte

+/-
Proprietates grammaticales1
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
duplāte secunda pluralis praesens activa imperativus duplō (duplāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /duˈplaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plā·te — morphologica: dupl-ate
Proprietates grammaticales2
+/-
Forma Modus flexurae originis
duplāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii duplātus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /duˈplaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plā·te — morphologica: duplat-e