duplati

Discretiva

duplati dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
duplātī	casus genitivus singularis · genus masculinum	participii duplātus
duplātī	casus genitivus singularis · genus neutrum	participii duplātus
duplātī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	participii duplātus
duplātī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	participii duplātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /duˈplaːtiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: du·plā·tī — morphologica: duplat-i

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Utque vides quanta internum est ampledine planum

Arcus duplati, tanta Charis alma, Diana,

Bacchus, Apollo, velut quatuor stellisque propinqui,

Quae fiunt centrum externos duplantibus arcus. —De monade numero et figura Iordani Bruni