Appellatio pronuntiatusque
+/-
- Syllabificatio phonetica: du·plā·ti·ō — morphologica: duplat-io
- ← Latine: duplō (duplāre)
duplāti|ō, -ōnis fem. [1][2][3][4]
- Actus duplandi.
saec. XIII.
- Huius autem artis novem sunt species; scilicet, numeratio, additio, subtractio, mediatio, duplatio, multiplicatio, divisio, progressio, et radicum extractio; et haec dupliciter in cubicis et quadratis; inter quas primo de numeratione et postea de aliis per ordinem dicetur. —Tractatus de arte numerandi Iohannis de Sacrobosco (ca. 1195-1256). Praefatio.
Synonyma
- duplicātiō
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 212 — “DŬPLĀTĬO, ōnis, f. 3.”
- ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 891 — “duplātĭo, ōnis, f.”
- ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — duplātio, ōnis, f. (duplo) (tom. 1, p. 2314)
- ↑ 4.0 4.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — duplatio
- ↑ Vicicitatio: duplatio.