Discretiva

  elaborarit dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēlabōrārit tertia singularis perfectum activa coniunctivus ēlabōrō (ēlabōrāre)
ēlabōrārit tertia singularis futurum exactum activa indicativus ēlabōrō (ēlabōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eːla.boːˈraːrit/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·la·bō·rā·rit — morphologica: e-labora[v-e]rit

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (57 a.C.n. / 697 a.u.)

  • qui, cum ipse propter metum dimicationis et sanguinis domo se teneret, iam a superioribus tribunis petierit, ut de salute mea et promulgarent et referrent, qui in colonia nuper constituta, cum ipse gereret magistratum, in qua nemo erat emptus intercessor, vim et crudelitatem privilegii auctoritate honestissimorum hominum et publicis litteris consignarit princepsque Italiae totius praesidium ad meam salutem implorandum putarit, qui, cum ipse mihi semper amicissimus fuisset, etiam, ut suos necessarios mihi amicos redderet, elaborarit. —Post reditum in senatu oratio Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Post reditum in senatu oratio. (The Latin Library): XI. [29] — elaborarit
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: elaborarit.