elaboraverit

Discretiva

elaboraverit dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēlabōrāverit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	ēlabōrō (ēlabōrāre)
ēlabōrāverit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	ēlabōrō (ēlabōrāre)

API: /eːla.boːˈraːwe.rit/

Syllabificatio phonetica: ē·la·bō·rā·ve·rit — morphologica: e-laborav-erit

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XVI. (1582 p.C.n.)

Ipsum ea de causa dicimus: ut eorum curam attenuemus qui proprio ingenio aliena volunt ingenia metiri: Cuiusmodi est infortunatum genus illud, quod cum diutius in optimis philosophis elaboraverit: non eo usque proprium promovit animum, ne usque in finem cum proprio careat ingenio: semper utatur alieno; cui tamen magis quam iis qui propriam ignorantes paupertatem audent non audenda; compatiendum est et quadam ex parte (nisi ex incuria remaneat) est laudandus. —De umbris idearum Iordani Bruni ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De umbris idearum. (Universitas Turicensis): — elaboraverit
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: elaboraverit.