Discretiva

  emissum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
ēmissum
supinum­ accusativo ēmittō (ēmittere)
Forma Modus flexurae originis
ēmissum casus accusativus singularis · genus masculinum participii ēmissus
ēmissum casus nominativus singularis · genus neutrum participii ēmissus
ēmissum casus accusativus singularis · genus neutrum participii ēmissus
ēmissum casus vocativus singularis · genus neutrum participii ēmissus
ēmissum casus accusativus singularis substantivi ēmissus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eːˈmissum/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mis·sum — morphologica: e-miss-um