emovetote

Discretiva

emovetote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmovētōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	ēmoveō

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmoweːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mo·vē·tō·te — morphologica: e-mov-etote