errando

Discretiva

errando dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

errandō

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
errandō	—	—	activa	gerundium­	dativo	errō (errāre)
errandō	—	—	activa	gerundium­	ablativo	errō (errāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈrandoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·ran·dō — morphologica: err-and-o

Italice

errando

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
errando	—	—	—	gerundium	errare

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈrando/

Syllabificatio phonetica: er·ran·do — morphologica: errand-o

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Atramitis in mediterraneo iunguntur Minaei. mare accolunt et Aelamitae oppido eiusdem nominis, iis iuncti Chaculatae, oppidum Sibi, quod Graeci Apaten vocant, Arsi, Codani, Vadaei oppido magno, Barasasaei, Lechieni, Sygaros insula, quam canes non intrant expositique circa litora errando moriuntur. —Naturalis historia Plinii