Discretiva

  erratico dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

+/-

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
errāticō casus dativus singularis · genus masculinum adiectivi errāticus
errāticō casus ablativus singularis · genus masculinum adiectivi errāticus
errāticō casus dativus singularis · genus neutrum adiectivi errāticus
errāticō casus ablativus singularis · genus neutrum adiectivi errāticus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /erˈraːtikoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: er·rā·ti·cō — morphologica: erratic-o

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

saec. I.

  • dantur coeliacis cum intubo erratico et ad duritiam praecordiorum. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 26, [65] — erratico
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: erratico.