Discretiva

  eunt dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
eunt tertia pluralis praesens activa indicativus (īre)

Appellatio +/-

 API: /ˈe.unt/(classice)
Syllabificatio phonetica: e·unt — morphologica: eunt

Loci +/-

P. Ovidius Naso
-42…+18
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
C. Plinius Secundus
23-79
Apuleius
ca. 125-170
Aulus Gellius
ca. 130-180
Isidorus Hispalensis
560-636
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class. III IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (post 1 a.C.n.)

  • dum facit ingenium, petite hinc praecepta, puellae,
quas pudor et leges et sua iura sinunt.
venturae memores iam nunc estote senectae:
sic nullum vobis tempus abibit iners.
dum licet, et vernos etiamnum educitis annos,
ludite: eunt anni more fluentis aquae;
nec quae praeteriit, iterum revocabitur unda,
nec quae praeteriit, hora redire potest. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [1][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Tumor magnus si sine dolore est et siccus, sine ullo periculo est: si siccus quidem, sed cum dolore est, fere exulcerat, et nonnumquam ex eo casu fit, ut palpebra cum oculo glutinetur. Eiusdem exulcerationis timor in palpebris pupillisve est, ubi super magnum dolorem lacrimae salsae calidaeque eunt, aut etiam, si tumore [in] finito diu lacrima cum pituita profluit. —De Medicina Celsi [3][2]

saec. I.

  • Inter frumenta etiam panicum ac milium ponenda eunt, quamvis iam leguminibus ea contribuerim, nam multis regionibus cibariis eorum coloni sustinenti. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4][2]

saec. I.

  • Dareum adhuc vivere. Strenuo alioqui cupiditatem consequendi transfuga iniecerat: itaque calcaribus subditis effuso cursu eunt. Iamque fremitus hostium iter ingredientium exaudiebatur, sed prospectum ademerat pulveris nubes. Paulisper ergo inhibuit cursum, donec consideret pulvis. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [5][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Proxime gloriam sentiunt et hi nostri vigiles nocturni, quos excitandis in opera mortalibus rumpendoque somno natura genuit. norunt sidera et ternas distinguunt horas interdiu cantu. cum sole eunt cubitum quartaque castrensi vigilia ad curas laboremque revocant nec solis ortum incautis patiuntur obrepere diemque venientem nuntiant cantu, ipsum vero cantum plausu laterum. —Naturalis historia Plinii [6][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Qui simul signo solito pastorum incensi atque inflammati sunt, furiosa rabie conciti et latratibus etiam absonis horribiles eunt in homines eosque variis adgressi vulneribus distrahunt ac lacerant nec fugientibus saltem compercunt, sed eo magis inritatiores secuntur. —Metamorphoseon libri XI Apulei [7][2]

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Alii vero elegantiae quidem in verbis parum esse non infitias eunt, sed et rerum quas dicat scientiam doctrinamque ei non deesse dicunt et in vitiis morum obiurgandis severitatem gravitatemque non invenustam. —Noctes Atticae A. Gellii [8][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Martem deum belli esse dicunt, et Martem appellatum quia per viros pugnatur, ut sit Mars mas; licet et tria sint genera consuetudinum, sicut Scytharum, ubi et feminae et viri in pugna eunt: Amazonum, ubi solae feminae: Romanorum aliarumque gentium, ubi soli mares. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [9]

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

  • Omnes res mortalium preter animum solum eque fugiunt, sed non eque omnium fuge vestigia apparent, nisi forte minus eunt animalia, que vel tenebris vel tacito repunt nisu vel, quoniam id quoque traditur, itineris indicium caudis premunt. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [10][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, versus 62 — eunt
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 Vicicitatio: eunt.
  3. 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber sextus, VI. [1c] — eunt
  4. 4.0 4.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber secundus. Caput IX. [17]  — eunt
  5. 5.0 5.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber V. Capitulum XIII, [12] — eunt
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 24, [46] — eunt
  7. 7.0 7.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IX. Capitulum XXXVI. Versus 5 — eunt
  8. 8.0 8.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber duodecimus. Capitulum II, [1] — eunt
  9. Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber VIII. Caput XI. [50] — eunt
  10. 10.0 10.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 5: [De viribus corporis] — eunt