Discretiva

  exploraverim dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
explōrāverim prima singularis perfectum activa coniunctivus explōrō (explōrāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /eks.ploːˈraːwerim/(classice)
Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·ve·rim — morphologica: ex-plorav-erim

Formae aliae +/-

Loci +/-

Plinius minor
61-113
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Amo quidem effuse (ita officiis ita reverentia meruit), iudico tamen, et quidem tanto acrius quanto magis amo; tibique ut qui exploraverim spondeo, habiturum te generum quo melior fingi ne voto quidem potuit. —Epistulae Plini minoris [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Caecilius Secundus - Epistularum libri decem. (Bibliotheca Augustana): Liber sextus, Epistula 26, [2] — exploraverim
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: exploraverim.