facere
Discretiva
facere dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
facere | —
|
praesens | activa | infinitivus | faciō |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈfakere/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fa·ce·re — morphologica: fac-ere
Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
facere | —
|
praesens | activa | infinitivus | face substantiv. |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈfa.t͡ʃe.re/ - Syllabificatio phonetica: fa·ce·re — morphologica: fac-ere
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 |
Apuleius ca. 125-170 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 41, [130] — facere
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: facere.
- ↑ Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VI. Capitulum XXIX. Versus 7 — facere