Discretiva

  falci dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

falcī

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
falcī casus dativus singularis substantivi falx
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈfal.kiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fal·cī — morphologica: falc-i

falci

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
falci secunda singularis praesens activa indicativus falciare
falci prima singularis praesens activa coniunctivus falciare
falci secunda singularis praesens activa coniunctivus falciare
falci tertia singularis praesens activa coniunctivus falciare
falci tertia singularis praesens activa imperativus falciare
Forma Modus flexurae originis
falci forma pluralis substantivi falce
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈfalt͡ʃi/
Syllabificatio phonetica: fal·ci — morphologica: falc-i

Loci

+/-
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4–70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Putandi autem duo sunt tempora: melius autem, ut ait Mago, vernum, antequam surculus progerminet, quoniam humoris plenus facilem plagam et levem et aequalem accipit, nec falci repugnat. Hunc autem secuti sunt Celsus et Atticus. Nobis neque angusta putatione coercenda semina videntur, nisi si admodum invalida sunt, neque utique verno recidenda. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber quartus. Caput 10 [1]  — falci
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: falci.