fascines

Discretiva

fascines dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

fascinēs

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fascinēs	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	fascinō (fascināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfaskineːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fas·ci·nēs — morphologica: fascin-es

Usus

• Ubi de mensa communi aliquis sibi privatim sumeret aliquid, intuenti communicans dicebat Ne me fascines. —Adagia Desiderii Erasmi

Anglice

fascines

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
fascines	forma pluralis	substantivi fascine

Appellatio pronuntiatusque

API: /fəˈsiːnz/

Syllabificatio phonetica: fas·cines — morphologica: fascine-s

Batave

fascines

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
fascines	forma pluralis	substantivi fascine

Appellatio pronuntiatusque

fascines

API: /fɑˈsinəs/

Syllabificatio phonetica: fas·ci·nes — morphologica: fascine-s

Francogallice

fascines

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fascines	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	fasciner
fascines	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	fasciner

Forma	Modus flexurae	originis
fascines	forma pluralis	substantivi fascine

Appellatio pronuntiatusque

API: [faˈsin]

Syllabificatio phonetica: fa·scines — morphologica: fascin-es

Hispanice

fascines

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fascines	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	fascinar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈfas.θines]

Syllabificatio phonetica: fas·ci·nes — morphologica: fascin-es

Lusitane

fascines

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fascines	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	fascinar
fascines	secunda singularis	praesens	negativa	imperativus	fascinar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈfaʃ.sinɨʃ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: fas·ci·nes — morphologica: fascin-es