Discretiva

  fascinor dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fascinor prima singularis praesens passiva indicativus fascinō (fascināre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈfaskinor/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nor — morphologica: fascin-or

Usus

+/-
  • Fascinor, et frontem magici vinxere corymbi?
An subito funus, quae fuit ante Venus?
An video Romam, quae sub iuga bobus adempta
Egit Samnites, edomuitque Tagum:
Getulo metuenda Duci, Carthaginis horror,
Praedatrix Siculi, classe timenda maris! —Metamorphosis Jacobi Balde. (De vanitate mundi. Poemata. 1604-1668)