Discretiva

  fortissimae dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
fortissimae casus genitivus singularis · genus femininum adiectivi fortissimus (fortis superlativus)
fortissimae casus dativus singularis · genus femininum adiectivi fortissimus (fortis superlativus)
fortissimae casus nominativus pluralis · genus femininum adiectivi fortissimus (fortis superlativus)
fortissimae casus vocativus pluralis · genus femininum adiectivi fortissimus (fortis superlativus)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /forˈtis.si.mae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: for·tis·si·mae — morphologica: fort-issim-ae

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius
-58...+17
Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
C. Plinius Secundus
23–79
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44/43 a.C.n.)

  • Quod autem eius iter Brundisium, quae festinatio, quae spes, nisi ad urbem vel in urbem potius exercitum maximum adduceret? Qui autem dilectus centurionum, quae effrenatio inpotentis animi! Cum eius promissis legiones fortissimae reclamassent, domum ad se venire iussit centuriones, quos bene sentire de re publica cognoverat, eosque ante pedes suos uxorisque suae, quam secum gravis imperator ad exercitum duxerat, iugulari coegit. —Philippicae orationes in M. Antonium Ciceronis [1][2]

class.  (anno 459 u.c.)

  • Ferocior Decius et aetate et vigore animi, quantumcumque virium habuit certamine primo effudit. Et quia lentior videbatur pedestris pugna, equitatum in pugnam concitat et ipse fortissimae iuvenum turmae immixtus orat proceres iuventutis, in hostem ut secum impetum faciant: duplicem illorum gloriam fore, si ab laevo cornu et ab equite victoria incipiat. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

class.

  • Prima ars hominis est ipsa virtus; huic committitur inutilis caro et fluida, receptandis tantum cibis habilis, ut ait Posidonius. Virtus illa divina in lubricum desinit et superioribus eius partibus venerandis atque caelestibus animal iners ac marcidum adtexitur. Illa utcumque altera quies nihil quidem ipsa praestabat animo, sed inpedimenta removebat; voluptas ultro dissolvit et omne robur emollit. Quae invenietur tam discors inter se iunctura corporum? Fortissimae rei inertissima adstruitur, severissimae parum seria, sanctissimae intemperans usque ad incesta. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [4]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Proxima dignitas Nomentanis, rubente materia, quapropter quidam rubellas appellavere vineas. hae minus fertiles, vinaceis et faece nimiae, contra pruinas fortissimae, siccitate magis quam imbre, aestu quam algore vexantur. quam ob rem in frigidis umidisque principatum obtinent. fertilior quae minor acino et folio scissa minus. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Philippicae orationes in M. Antonium. (The Latin Library): Philippica quinta. VIII. [22] — fortissimae
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: fortissimae.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber X, caput 28, [7] — fortissimae
  4. Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 14. 92, versus 10 — fortissimae
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quartus decimus, cap. 4, [23] — fortissimae