Discretiva

  fortissimi dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

fortissimī

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
fortissimī casus genitivus singularis · genus masculinum adiectivi fortissimus (fortis superlativus)
fortissimī casus genitivus singularis · genus neutrum adiectivi fortissimus (fortis superlativus)
fortissimī casus nominativus pluralis · genus masculinum adiectivi fortissimus (fortis superlativus)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /forˈtis.si.miː/(classice)
Syllabificatio phonetica: for·tis·si·mī — morphologica: fort-issim-i

fortissimi

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
fortissimi forma pluralis substantivi fortissimo
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [fɔːˈtɪsɪmɪ](Britannice)
Syllabificatio phonetica: for·tis·si·mi

fortissimi

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
fortissimi forma pluralis · genus masculinum adiectivi fortissimo
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /forˈtis.si.mi/
Syllabificatio phonetica: for·tis·si·mi — morphologica: fort-issim-i

Loci

+/-
C. Plinius Secundus
23–79
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Principium autem a Catone sumemus: «Fortissimi viri et milites strenuissimi ex agricolis gignuntur minimeque male cogitantes. – Praedium ne cupide emas.» in re rustica «operae ne parcas, in agro emendo» minime. quod male emptum est, semper paenitet. agrum paraturos ante omnia intueri oportet «aquam, viam, vicinum.» singula magnas interpretationes habent nec dubias. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Tremens ad haec et stridenti vocula pavida sic anus: «At vobis, fortissimi fidelissimique mei sospitatores iuvenes, adfatim cuncta suavi sapore percocta pulmenta praesto sunt, panis numerosus vinum probe calicibus ecfricatis affluenter immissum et ex more calida tumultuario lavacro vestro praeparata.» —Metamorphoseon libri XI Apulei [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 105, [178] — fortissimi
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: fortissimi.
  3. 3.0 3.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Capitulum VII. Versus 4 — fortissimi