Discretiva

  fortissimos dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
fortissimōs casus accusativus pluralis · genus masculinum adiectivi fortissimus (fortis superlativus)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /forˈtis.si.moːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: for·tis·si·mōs — morphologica: fort-issim-os

Loci

+/-
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Lacedaemonii vetera, Macedones praesentia decora intuebantur; illi pro libertate, hi pro dominatione pugnabant; Lacedaemoniis dux, Macedonibus locus deerat. Diei quoque unius tam multiplex casus modo spem modo metum utriusque partis augebat, velut de industria inter fortissimos viros certamen aequante fortuna. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VI. Capitulum I, [9] — fortissimos
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: fortissimos.